Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
şərikli — sif. Ortaqlı, hamaş, birgə. Şərikli mülk. – <Mustafa bəy:> Zalım uşaqları, mənimlə şərikli kəhriz çıxartdırıbsınız ki, suyumu da oğurlayırsınız. Ə. H.. Tahirzadənin ilk işi o oldu ki, şərikli kəsdikləri şişəyin bütöv bir şaqqasını ayırıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müştərək — ə. şərikli, ortaqlı kollektiv … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müştərəkən — ə. birlikdə, ortaqlı, birgə kollektiv surətdə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məlzum — ə. 1) ayrılmaz, bölünməz; 2) şərikli, ortaqlı; 3) bir şey və ya iş üçün cavabdeh; məsul … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şərikən — ə. şərik olaraq, ortaqlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müştərək — sif. <ər.> 1. Ümumi, ellik, birgə; elliklə, ortaqlı, birgə görülən (aparılan); kollektiv. Müştərək iş. Müştərək əkin. – Bütün kənd Novruza müştərək kağız yazıb göndərdi. S. R.. // Zərf mənasında. Müştərək işləmək. Müştərək müqavilə –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şərakətli — sif. və zərf Şərikli, müştərək, bir yerdə, ortaqlı. Şərakətli bağ salmaq. – <Fərhad:> Siz xahiş eləsəniz, hər beş adama bir koma tikdirib şərakətli barama saxlaya bilərsiniz. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
